Arkadaşımın birisi ile rastlaşıp sohbet ettik, yaşlı insanlar değiliz, yokluk zamanlarını, televizyonun ve elektriğin olmadığı zamanları da görmüş insanlar değiliz fakat biz bile çocukluğumuzu böyle yad etti isek vay başımıza gelenler dedik, neler oluyor bize, şu zamanda diziler çarpışık ve bozuk ilişkiler üzerine, dostluk ve arkadaşlık yalan olmuş, birbirimize güven sıfıra inmiş, kadına şiddet, aile kavgaları ve ölümler hat safhada, neler oluyor bu topluma, bu kadar hızlı jenerasyon değişimi ne iştir? biz konuşurken şöyle bir mevzu geçti aramızda;
Hakan dedi; insanların birbirine güveni tamdı, çocuğumuzu komşuya bırakıp çarşıya pazara çıkardık, birbirimize haber vermeden çat kapı gider gelirdik, hatta yılbaşı geldiğinde bir kaç gazete alır önümüze serer, akşam hangi sanatcı, hangi kanalda çıkacak onların saat planını yapardık,gazetelerin verdiği oyunları alı aynı oyunları aylarca oynar bıkmazdık,bugünkü benten bakugan gibi şiddet içerikli zarar verici oyunlar değil, kızma birader, tabu..vs oyunlar yani kısacası kestane sobaın üstünde pişerken oynanan oyunlardı onlar. Aldığımız bir ayakkabı, bir giysi bize haz verirdi, bugünkü gibi tüketim meraklısı ve doyumsuz bir toplum değildik. Velhasıl ;
Biz çocukken, yollar bozuktu, musluklar bozuktu,ziller bozuktu,paralar bozuktu ama adamlar sağlamdı...
"Biz büyüdük, kirlendi dünya":)
YanıtlaSil